Entre les onades i els records
Ang pamilya ko’y sa malayo, sa kabila ng dagat,
sa Pilipinas kung saan ang araw ay laging sumikat.
Doon ang hangin ay humahaplos, malamig at sariwa,
at sa bawat alaala, ang puso ko’y laging buo
Malayo man, di ako nawawala sa kanila,
sa isip ko’y sila, walang hanggan ang saya.
Sa Pilipinas, ang buhay ay puno ng saya,
kahit sa distansya, ang pagmamahal ay walang hanggan.
Ang pakpak ng ibon, dahan-dahang humaplos,
at dinadala ako sa lugar na puno ng pagsabog.
Pamilya ko, kahit malayo, ay di mawawala,
ang aking puso’y sa kanila, laging nakatanim sa lupa.
Distansya’y matindi, ngunit hindi hadlang,
sa mga alaala, hindi ako maghihiwalay ng landas.
Pilipinas, ikaw ang aking pangarap,
sa bawat hakbang ko, ikaw ang aking agos at yapak
La meva família és lluny, a l’altra banda del mar,
a les Filipines on sempre brilla el sol.
Allà l’aire acaricia, fred i fresc,
i amb cada record, el meu cor sempre està sencer
Encara que estic lluny, mai els oblidaré,
en la meva ment ho són, l’alegria és infinita.
A les Filipines, la vida és plena de diversió,
fins i tot amb la distància, l’amor és etern.
L’ala de l’ocell, suaument acariciada,
i em porta a un lloc ple d’explosions.
La meva família, fins i tot llunyana, no desapareixerà,
el meu cor els pertany, sempre plantat a terra.
La distància és forta, però no és una barrera,
en els records, no separaré els camins.
Filipines, ets el meu somni,
a cada pas que faig, ets el meu corrent i els meus passos.